Hüzünlü bir hikaye: Çanakkale

MEHMETÇİKLER Biz Mehmetçiğiz,  Kalbimiz ipekten yumuşaktır, Bileğimiz çelikten sert  Kimimiz Rumeli’den,  Anadolu’dan  kimimiz Emperyalizmdi  915 Martında en büyük dert   ÇANAKKALE Ben Çanakkale,  Türk’ün son kalesi İlk burada yükseldi Emperyalizme karşı  Doğu’nun sesi Türk’ün gür narasını duydum 915’in o soğuk Mart ayında   MEHMETÇİkLER Biz Mehmetçiğiz Yalnız zırhlıları değil  Düşlerimizi de gömdük mavi sulara Ve dönemedik çoğumuz Anaya, yavukluya, yuvaya Biz Mehmetçiğiz 915’in o soğuk Mart ayında Hikayelerimizi bıraktık  Senin mavi sularına   ÇANAKKALE Ben Çanakkale Bilirim ve saklarım yıllardır Yağız delikanlıların hikayelerini Cesaret ve hüzün doludur hepsi Bugünün çocukları bilsin diye Buyurun, siz anlatın hikayenizi   OSMAN OĞLU ALİ Ben Osman Oğlu Ali 915’te yola koyuldum Urfa’dan Tehlikedeydi Devleti Ali Osman Tehlikedeydi bir uçtan bir uca vatan Ve böyle bir zamanda insandan sayılmazdı Yumuşak döşeklerde deliksiz uyuyan   Ben Osman Oğlu Ali 91’te yola koyuldum Urfa’dan Geride bitmemiş işlerimi  Geride ilk geçlik düşlerimi bıraktım Ne iş düşünmenin vaktiydi Ne de düşlere dalmanın Düşman dayamıştı hançerini Bağrına vatanın   Ben Osman Oğlu Ali 915’te binlerce ali çıktı yola Urfa’dan Ben sadece onlardan biri Görmemiştik hiçbirimiz denizi Ve şimdi bizi çağırıyordu vatan Ve şimdi bizi çağırıyordu dünyanın en güzel denizi   Ben Osman Oğlu Ali 915te yola çıktım Urfa’dan Bedenim toprağa gömüldü Çanakkale’de Düşlerim mavi suya Altın hızmalı, gözleri sürmeli Bir güzel sevmiştim  Saplanırken göğsüme kurşun Onu bir kez daha görseydim dedim   Ben Osman Oğlu Ali 915’te yola çıktım Urfa’dan 915’te ayrıldım bu dünyadan Eğer hala özgürse memleket Dünyadan ayrıldığıma yanmam   ANALAR Biliriz oğul, biliriz Ali Sana sürmeli bir güzel sevmek yakışırdı Sen ölmeye koştun öyleyken memleketin hali Ama yakışmaz bize seni unutmak  Yakışmaz, seni unutanların bize hali   ÖKKEŞ OĞLU MEHMET Ben Ökkeş Oğlu Mehmet Maraş dağlarında çobandım 915’te Turnayı gözünden, güzeli sözünden avlardım Düşman musallat olunca memlekete  Dağlar dar geldi dağlara sığamadım   Ben Ökkeş Oğlu Mehmet Maraş dağlarından kanatlanıp uçtum915’te Dağlar, ovalar geçip ulaştım  Çanakkale’ye Kurşun sıkmaktan fırsat bulup Bir selam bile gönderemedim anama, köye Bir selam bile gönderemedim  O sırma saçlı ela gözlüye   Ben Ökkeş Oğlu Mehmet Şehit oldum 915’te bir şafak vakti Huzur içinde yatarım Masmavi sularına karşı Çanakkale’nin Diyemedim sevdiğimi ela gözlüye Bir tek buna yanarım   ANALAR Ah Mehmed’im, ah yiğidim Maraş dağlarının civan delikanlısı Sen gittin yandı yüreğimiz Sen gittin ıssız kaldı burası Ama biliriz ki vatan çağırdı seni Azalır biraz yüreğimizin sızısı   BEKİR OĞLU MUSTAFA Ben bekir Oğlu Mustafa 915’te on sekizindeydim daha Yeni terlemişti bıyıklarım Yeni düşmüştü yüreğime sevda   Ben Bekir oğlu Mustafa 915’te dar geldi bana Antalya Vurdum kendimi dağlara, vurdum yollara Yetiştim Çanakkale’de vatanın imdadına   Ben Bekir Oğlu Mustafa Dedem Yemen’de kalmıştı Babam  Balkanlarda Çanakkale’de kalmak nasipmiş bana   Ben Bekir Oğlu Mustafa 915’te on sekizindeydim daha Öldüğüme yanmam  Ama doyamadım anama   ANALAR Ah Mustafa’m biz de doyamadık hiçbirinize Ama Mustafa’m , civan Mustafa’m Vatan kan ağlarken yakışmazdı Oğul için ağlamak bize Biz anayız, biz de doyamadık hiçbirinize Gömdük acılarımızı içimize   HASAN OĞLU DURSUN Ben Hasan Oğlu Dursun Memleketi sorarsan Rize Ne siz anlayabiliriniz Çanakkale’de olanları Ne ben anlatabilirim size Çünkü anlatılmaz cehennem  Anlatsak da inanmaz kimse   Ben Hasan Oğlu Dursun Bahtiyarım çünkü gördüm Çanakkale’de Kumandanların en güzeli Mustafa Kemal’i Ve gördüm onun gözlerinde Vatanın güzel günlerini   ANALAR Biz anayız Kimimiz Anadulu'da doğurdu yiğidi Kimimiz Rumeli’de Mustafa Kemal’di Selanik’te doğan  Mustafa Kemal’di yiğitlerin en yiğidi   ÇANAKKALE Ben Çanakkale, denizlerden bir deniz 915’te neler gördüm neler  Ben Çanakkale, denizlerden bir deniz Uğruma can verdi civan yiğitler Hikaye uzun, hikaye hüzünlü, hikaye eşsiz Ve siz bu hikayeyi mutlaka bilmelisiniz