Paran varsa yasak yok

Korona salgını hepimizi hapsetti. Maske, sosyal mesafe, sokağa çıkma kısıtlaması, karantina, şehirlere giriş-çıkış yasağı, yurtdışından uçuşların iptali gibi kavramlarla, uygulamalarla yaşıyoruz. Bu yasaklardan sadece salgınla mücadele eden sağlıkçılar, kamu görevlileri, polisler filan muaf… Bir de halkın temel ihtiyaçlarını karşılayan fırıncılar, eczacılar, tüpçüler filan… Yasaklar hepimiz için geçerli. Eğer sağlıkçı değilsek, fırıncı değilsek, görevli memur değilsek, tüp dağıtımı yapmıyorsak sokağa çıkamıyoruz. Şehirlere kimlerin gireceği, kimlerin çıkabileceği de belli. Yurtdışına çıkışlar ise küllüm yasak. Devletin izin ve görev verdiği personel çıkabiliyor ancak. Bütün bunları niye hatırlatıyorum? Herkesi kapsayan yasakların birilerini hiç kapsamadığını anlatmak için… Bu yasaklar, bu önlemler parası olanları kapsamıyor. Bununla ilgili yasal bir düzenleme yok; ama belli ki kişiye özel bir imtiyaz mekanizması işliyor.   Vatandaşa ‘dur’, Tamince’ye ‘geç’   Hakkındaki FETÖ iddialarıyla anılan Fettah Tamince özel uçağıyla istediği ülkeye gidip geliyor, giriş-çıkış yasaklanmış kentlerden elini kolunu sallayarak çıkıyor, karantina filan da hak getire… Mesela 29 Nisan’da Kazakistan’a gitmiş ve oradaki inşaattan fotoğraf paylaşmış sosyal medya hesabında. 5 Mayıs’ta İstanbul’da… “An itibarıyla Haliç’te” diye duyurmuş bulunduğu yeri. Şimdi Belek’te… Oysa İstanbul, Ankara gibi kentlere kimse giremiyor, kimse de çıkamıyor. Resmi bir göreviniz ya da cenazeniz yoksa bu kentler size kapalı. Ankara’da okuyan kızım yasağa yakalandı; ne o gelebiliyor, ne de biz gidebiliyoruz. Çünkü bizim sırtımız sağlam değil. Kapalı kapıları açacak büyüklükte paramız da yok. Sıradan bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıyız. Üstelik hepimize aynı hukukun uygulandığı, yasalar, yönetmelikler karşısında hepimizin eşit olduğu, devletin kimseye ayrıcalık tanımadığı yönünde gayet saf bir düşüncemiz var. Meğer öyle değilmiş… Parası olana ayrı, olmayana ayrı bir hukuk uygulanıyormuş.   Kişiye özel hukuk mu uygulanıyor?   Kardeşim Kıbrıs’ta çalışıyordu. Korona yüzünden işten çıkartılınca evine döndü. 14 gün zorunlu karantinada kaldı. Fettah Tamince ise dün özel uçağıyla Kazakistan’dan Antalya’ya geldi. Havaalanından elini kolunu sallayarak çıktı ve evine ya da oteline geçti. Üstelik ilk kez de değil. Bu manzara şimdiye kadar birçok kez tekrarlandı. Hani yurtdışına çıkış yasağı? Hani karantina? Hani şehirlere giriş-çıkış kısıtlaması? Fettah Tamince’nin ne gibi bir ayrıcalığı var? Kimin izni ve onayıyla serbestçe dolaşıyor? Bu ayrıcalık hangi yasadan ya da yönetmelikten geliyor? Tamince istediği gibi dolaşabiliyorsa ben niye kızıma kavuşamıyorum? Kardeşim niye evden çıkamıyor? Bu ülkede ‘ayrıcalıklı vatandaş’ diye bir statü mü var? Kişiye özel hukuk mu uygulanıyor?   O vatandaşlardan para mı alınıyor?   Hazır yurtdışı uçuşlardan, uçaklardan filan bahsetmişken başka bir iddiayı da dillendirelim. Hükümet yurtdışında mahsur kalan ya da güya tedavi göremeyen bazı vatandaşlarımızı getiriyor ve haber bültenlerinde evire çevire gündemde tutuyor ya; o konuyla ilgili de bir dolu soru işareti var. Söylendiğine göre bu insanlar uçak ücretlerini katlanmış haliyle ödüyor. İddiaya göre THY, kimseyi bedava getirmiyor. Konsolosluklar adeta THY’nin bilet satış ofisi gibi çalışıyor. Yani bilet parası olmayan ülkesine dönemiyor. Bütün bu iddiaların sonuna bir soru işareti koyarak hükümet yetkililerine, ilgili makamlara yöneltiyorum. THY yurtdışında getirdiği vatandaşlarımızdan para alıyor mu? Eğer alıyorsa bu rakam nedir? ‘Eğer alıyorsa’ şartına bağlı olarak sorulacak bir dolu soru var. Mesela yan masaya yanardöner meyve gönderir gibi, çeşitli ülkelere kargo uçağı kaldırıp maske gönderen devlet, kendi vatandaşlarını ücretsiz taşıyamıyor mu? Parası olan gelsin, olmayan yaban ellerinde mi kalsın?