Türkiye genelinde olduğu gibi Antalya’da da yerel seçim rüzgarları esmeye başladı. Her partiden yüzlerce aday adayı Antalya sokaklarında ziyaret trafiğini sürdürüyor.  Parti gözetmeksizin her aday adayı önce ‘aramızda kalsın ben kesin adayım, ben garantiyim’ sözleriyle başlayıp ardından da seçimi de almış edasıyla ‘ben artık belediye başkanıyım’ diye biten cümlesiyle kendini padişahlık virüsüne kaptırmış bir vaziyette oradan oraya koşturuyor. Korkuyorum, yanımdan ayrılan belediye başkan aday adayları aday olduğu belediyeye gidip, başkanı koltuğundan da indirip, makamına oturup, emirler yağdıracak diye… Hırs olmadan hiçbir hedefe ulaşılmayacağını bilirim de her şeyin fazlasının önce insanın kendisine sonra sevdiklerine ve topluma ne kadar zarar verdiğini yaşanmış örneklerden iyi biliriz.  “Bu kadar da olmaz” dediğimiz her şey şu an yüzlerce belediye başkan aday adayı tarafından yaşanıyor ve yaşatılıyor.  Belediye başkanlığı şehr-i emindir. Seçilmiş belediye başkanı şehrin güvenilir, emin olunan, sağduyulu, adaletli akil insanıdır. Daha aday adaylığı döneminde temsil ettiği siyasi partileri bile yok sayarak, yurttaşın üstünde kendini görerek, mütevazilikten uzak, gerçekçiliği çöpe atmış, ne siyasi, ne sosyolojik, ne de bilimsel verilere dayanarak hiçbir denklemin hesabı gözetmeden ‘tamam oldum’ edasıyla belediye başkan aday adaylığı çalışması yapmak geleceğe ne kadar imkan tanır? “Nasıl aday olurum?” yerine “Ben garanti adayım” diye cümleye başlayan, “Aday olursam bu sorumluluğu nasıl taşır, partimin oyunu attırıp, seçim alırım” yerine “Seçim kolay, herkes beni destekliyor. Ben belediye başkanı seçildim bile…” diye konuşursan, kusura bakmayın da siz de, partinizde kaybetmeye mahkum olursunuz. Hasbelkader belediye başkanı olursan da (-ki Türkiye bu örnekleri de gördü) bir dönemin sonunda siyasi mefta olarak yok olup gitmeye mahkum olursunuz. Taşıdığınız padişahlık virüsü ile herkese ‘başkan’ olarak yukarıdan baktığınız, sokağın gerçeğiyle sizin gerçeğiniz arasında kapanamayacak bir boşluk olacaktır. Bu durum ne size, ne siyaset yaptığınız partiye, ne de yurttaşa fayda sağlar. Egolarınızı evde bırakmanız dileğiyle, biraz da kıssadan hisse;   Profesör bir öğrenciyi kürsüye çağırıp, -Anlat dersi, demiş.  Öğrenci başlamış anlatmaya… -Şimdi kürsünün üstüne çık, devam et demiş. Öğrenci kürsüye çıkıp devam etmiş. -Kürsünün üstüne bir sandalye koy, üstüne çık devam et. Öğrenci denileni yapmış. -Şimdi sandalye üstüne tabureyi koy, devam et… Öğrenci artık düşmemek için dengesini kontrol ederek konuştukça dediklerinde tutarsızlıklar başlamış. Profesör dersi bitirmiş: “İnsan yükseldikçe dediklerinde tutarsızlıklar olur çünkü artık beyin söyleneni değil, bulunan yerden düşmemeyi önceler..."  Kalın sağlıcakla…