Nefesler tutulmuş, her partinin belediye başkan aday adayı adının açıklanmasını bekliyor. STK’ların, kanaat önderlerinin, teşkilatların, örgütlerin kapıları çalındı, ziyaretler yapıldı, partilerin kurmaylarına hediyeler, tanıtım broşürleri götürüldü, Ankara adeta yan komşu yolu yapıldı… Açıklanmayan temayül sonuçlarından medet umuldu… Bilinmeyenli denklem misali anketler sümen altı yapıldı… Yapılamayan ön seçim beklentisi umut oldu… Belediye başkan adayı olmak için kriter nedir bilinmeden çok çalışıldı, kapılar aşındırıldı… Birileri de çıkıp; şu 100 metrelik koşuyu birinci bitireceksiniz deseler o bile bir kriter olarak görüldü ama kime göre, neye göre adaylar açıklanacak belli değil! CHP AKP’nin, AKP CHP’nin adaylarını bekleye dursun, dananın kuyruğuna gelindi. İşte tam bu noktada adayların belirlenmesinde gerçek kriter devreye girdi. Holding, şirket sahipleri yatırım yaptığı ve yapacağı bölgelerde kendi adaylarının açıklanması için son hafta kapalı kapılar ardında görüşmelere hız verdi. Siyaset dışı aktör olarak görünen sermaye, siyasetin vesayeti olarak siyasi partilerin aday belirleme yapılarının hatta genel başkanlarının üzerinde hareket ederek, belediye başkan adaylarını belirlemeye başladı. Siyasetin sermaye vesayeti devreye girince holdinglerin lüks ofislerinde yapılan matematik hesapları ortaya çıktı ve o anketler çöpe atıldı, o temayül sonuçları silindi. Siyasetin sermaye vesayetine teslim edilmesinin son perdesini ise, adaylar açıklandığında göreceğiz. Paranın güç, gücün sermayeye dönüştüğü mevcut sistemde siyaset yapma zekasına sahip olmak, hizmet üretmek, çok çalışmak, çıkılan merdivenlerin yerini asansöre, akıtılan emek teri yerine ise ağızlardan akan salyalara dönüştürdü. İşte bu nedenledir ki; hangi parti olursa olsun ‘Bundan belediye başkan olur mu?’ sorusuna karşılık ararken, bu yazımı hatırlayın!