Sardunya ve siyaset

  Tüm gün; Reis'in himayesine giren Aydınlı zekî bir hanımın, paraya para demeyen ama henüz ne diyeceğine de karar verememiş ve siyasetin orta yerinde oldukları bilinen avukatların heyecanlı hikayelerine maruz kaldım.       İnterneti açınca, birisiyle karşılaşınca, birlikte Adrasan'a gittiğimiz Manisa Barosu'nun deneyimli ve etkili avukatlarından misafirim ve dostum Cemil Serrican'la iki çift laf etmek isteyince, velhasılıkelam her an hep aynı konu çıktı karşımıza.     Anlayacağınız ne o güzel mekanın tadını çıkarabildim ne de o benzersiz plajın.       Böyle böyle akşamı ettik ve dönmeye karar verdik. Adem'in Yeri'nde Adem'le iki çift laf edip öyle yola koyulalım dedik, gene aynı konu çıktı karşıma.     Tam o sırada sardunyalar dikkatimi çekti. Gittim, yapraklarını okşadım ve elime sinen kokuyu duymak için elimi yüzüme götürdüm.     Aman Tanrı'm! O nasıl benzersiz bir koku? Ellerim türül türül sardunya tütüyordu. Daha da önemlisi sardunyaları çoktandır ihmal ettiğimi fark ettim ve aslında ihmal ettiğim ve siyasete kurban ettiğim sardunyalar değil hayattı.     Siyasetin o iğrenç kokusunun, sardunyanın daha çocukluğumda beri beni deli eden, genzimi yakan ama beni hiçbir şeyin etmediği kadar mutlu eden kokusunu unutturduğunu fark ettim.     Kendim de dahil Türkiye toplumu, bu siyasi kokuşmuşluk ve anlamsız siyasi tartışmalar yüzünden hayatı ıskalıyor. Siyaset bizi tutkularımızdan, zevklerimizden, insani arzularımızdan uzaklaştırıyor.     Hayat, her durumda yaşanıyor ve biz tutkularımızla, zevklerimizle anlamlı kılıyoruz hayatı. Oysa ben çoktandır hayatın anlamını kaybetmişim.     Siyasetin hayatıma yaydığı o iğrenç çürümüşlük kokusu yüzünden, beni tanıyanların beni onunla andığı güzelim sardunyalarımın benzersiz tütüsünden mahrum kalmışım.     Yani hayatı eksik yaşamışım. Alın sizin olsun siyaset. Sizin olsun koltuklar, makamlar, ünvanlar. O çürümüşlük kokunuz sardunyalarımın eşsiz tütülerinden uzak olsun ki hayatım anlamlı olsun.