Evet, başımız göğe erer YAŞAR KEMAL okursak… Dünyaya, hayata ve insana yukardan ve bütünlük içinde bakabiliriz… Ve olup bitenleri ve doğayı ve insanı bütünlük içinde, aralarındaki uyuma şaşarak görebiliriz böylece… O zaman görürüz ki dağlar dağdır, denizler deniz, insanlar insan… Ve görürüz ki, dağların düzlerle, karaların denizlerle ve insanın insanla bir kavgası yok aslında. Ve aslında; insanın insana, dağın düze, karanın denize ihtiyacı var, çünkü biri ancak diğerinin varlığıyla anlamlı… Evet, YAŞAR KEMAL okursak başımız göğe değer… Ve yukardan bakınca görürüz ki, güzelim dünyamız yalnızca güzel değil; kocaman aynı zamanda. Hem de hepimize yetecek kadar kocaman. Ve anlarız ki kavgalar anlamasız, hepimize yetecek bir dünyada daha çoğunu istemek için kavga insani ve ahlaki değil.. Ve yukardan bakınca görürüz ki insan doğayla anlamlı, ve doğayı yok ederken kendi anlamını da yok ediyor… Evet, YAŞAR KEMAL başımızı göğe erdir… Yukardan bir bütünlük içinde, her şeyi görür ve değerlendirisek, ülkemizin nereye doğru yol aldığını daha net görürüz… Hayatımızdan neleri çaldıklarını ve hayatlarımız hakkında hangi planları yaptıklarını görebiliriz… Ve YAŞAR KEMAL okumazsak insanlığı karanlıklara sürükleyenlerin hikayelerini okumak zorunda kalbiliriz.