Altın Portakal’ın ardından

Güzel şehrimiz Antalya sokaklarını süsleyen, muhteşem Venüs heykeli karanlık siluetinden sıyrılmış olarak olanca güzelliği ile her yerde ışıl ışıl göz kamaştırdı. Festival merkezi ve çevresi de ışıklandırması ile harikaydı bence. İlgi yine tamdı. Maalesef özel sebeplerle, iş dolayısıyla filmleri izleyemediysem de, kapanış törenine yetişmeyi becerebildim. Daha sonra izleyebilmek için filmlerimizin notlarını aldım. Peki nasıldı kapanış? Arz edeyim. Öncelikle ne yalan söyleyeyim konuşmalar güzel hazırlanmıştı, festivale damgasını vurdu. Bulduğunuz yerde okuyun derim, önemli ve güzeldi. Gelelim kapanış törenindeki maceramıza. Ben halkım, halktanım. Kapalı spor salonumuzun halk girişi bölümü ve kapısı- doğal olarak belki de- protokolden ayrıydı. Tamam, buna tamam diyelim. Bu noktada diyecek hiç bir şey yok. Havalandırma, oturma düzeni vs. her şey gayet güzeldi. Tören başlamadan ekranda yer alan görseller süperdi, çok beğendim. Buraya kadar her şey çok güzel. Güzelliklerini elbette yazalım, lakin olumsuzluklarını da yazmazsak olmaz tabi ki. Öncelikle sanatçımız sahne aldı bir iki parçayla, sonra tören kısmına geçildi. Ama o da ne, sanatçıyı net duyamıyoruz. “Peki, sanatçıdandır belki” dedik. Dedik ama ödül törenindeki konuşmaları da yarım yamalak duyuyoruz? Halkın oturduğu sıralardan ”ses” uyarıları sürekli yineleniyor. Konuşmacılar mikrofondan mı acaba bizden mi kaygısındalar, şöyle bir mikrofonla oynuyor.. Böylesi büyük ses getiren, getirmesi beklenen bir festivale yakışmadı bence. Acaba protokol grubu ve ücretli/ davetiyeli girenler duyuyordu da bu kadarı yeterli mi görüldü? Bu da garip değil mi? Bence törende en önemli konu ses sistemi olmalıydı, kanımca bu olmadı. Ayrıca garipsediğim bir diğer konu da, ödül törenindeki konuşma kürsüsünün Altın Portakal amblemli olmasını tercih ederdim ben şahsen. Gece festival gecesi. Evet, Büyükşehir Belediyesi’nin emeğidir doğrudur, ama amblemler, görseller festivale ilişkin olmalıydı, festivalin renklerini taşımalıydı. Tabi benim kanaatim bu. Katılım düşüktü halk nezdinde anladığım, çünkü kalabalık yoktu, halk bölümünün bir kısmı boştu. Katılımın daha çok olması güzel ve coşkulu olurdu. Bir de naçizane, ben sahne alan sanatçıyı çok sever ve saygı duyarım. Ama yine de içimden “Acaba?” dedim, “Böyle büyük bir festival için, acaba doğru seçim miydi?” Bunlar kendi görüşlerimdir, amaç sadece gördüğüm eksiklikleri göstermek, farklılık sağlamaktır. Herhangi bir kişi veya kurumu rencide etmek, olumsuz beyanda bulunmak, karalamak kastı taşımamaktadır. Daha nice güzel Altın Portakal Film Festivali’nde buluşmak ve sanatla iç içe olmak dileğiyle diyelim. Esenlikler dilerim.